Thuiskomen bij Het Lijsternest: het verhaal van Bo
Het is zo’n twee jaar geleden dat Bo, toen al een paar jaar pedagogisch medewerker, op zoek ging naar een nieuwe werkplek. Het toeval bracht Bo naar Het Lijsternest, maar het voelde meteen als thuiskomen.
"Ik werd met open armen ontvangen. We zijn echt een team, luisteren naar elkaar en helpen elkaar waar het kan. Voor mij is Het Lijsternest een plek waar iedereen zichzelf kan zijn. Er is geen ruimte voor geroddel of negativiteit. Mensen zijn eerlijk. En als er iets is, bespreken we het. Dat geeft rust."
Met de paplepel
Nog voordat Bo als klein meisje haar eerste volzin had uitgesproken, leek het al een zekerheid dat ze ooit met kinderen zou werken. ‘Eigenlijk ben ik al mijn hele leven door ze omringd. Ik kom uit een groot gezin en heb het altijd leuk gevonden om voor m’n broertjes, zusjes en de andere kinderen te zorgen. Mijn moeder is, nadat ze ook een tijdje als pedagogisch medewerker bij gro-up werkte, gastouder geworden.’ Ook de oma van Bo was pedagogisch medewerker. Sterker nog, zij werkte ook op Het Lijsternest. ‘Ik wist niet dat mijn oma op Het Lijsternest had gewerkt toen ik hier solliciteerde', vertelt Bo lachend. ‘Maar tijdens de rondleiding zei een van de pedagogisch medewerkers dat ze met haar had samengewerkt. Later bleek ook dat mijn moeder hier als klein kind is opgevangen.’
Niet alles blijft hetzelfde
Het toeval bracht Bo naar Het Lijsternest, maar haar oma zei vroeger al dat ze hetzelfde werk zou gaan doen als zij. ‘Van mijn oma heb ik veel geleerd,’ zegt Bo. ‘Ze deed haar werk met hart en ziel, dat probeer ik ook.’
Het Lijsternest biedt Bo alles wat ze op dit moment in haar carrière zoekt. ‘Toen ik een nieuwe werkplek zocht, had ik een droombeeld in mijn hoofd. Ik wilde vier dagen per week werken, het liefst woensdag vrij en een eigen babygroep. Tijdens het sollicitatiegesprek bleek dat precies te zijn waar op Het Lijsternest behoefte aan was. Het leek wel voorbestemd.’
Een mooie toekomst
Bo kijkt vol vertrouwen naar de toekomst. ‘Bij gro-up krijg ik alle mogelijkheden voor persoonlijke groei. Ik heb lang gezegd dat ik nooit locatiemanager wilde worden. Toch ben ik het interessanter gaan vinden. Mijn adjunct-locatiemanager neemt alle tijd om te laten zien wat de rol inhoudt. Als ik ooit zo’n stap wil maken, weet ik dat daarvoor binnen gro-up ruimte is.’
Met zoveel liefde voor kinderen, is het niet gek dat Bo in de toekomst ooit zelf een kind op aarde hoopt te zetten. En dat die volgende generatie dan weer op de kinderopvang gaat werken, lijkt haast in de sterren geschreven. ‘Ik zeg altijd voor de grap dat mijn dochter natuurlijk ook op Het Lijsternest aan de slag moet’, lacht Bo. ‘Maar als ze profvoetballer wordt, vind ik dat ook goed. Zolang ze haar hart maar volgt, net zoals ik.’
"Ik wilde Bo niet beïnvloeden, maar was heel blij met haar keuze. Ik denk met warme gevoelens terug aan mijn dagen op Het Lijsternest. Ik werkte daar als invalkracht, maar voelde me echt onderdeel van het team. Toen ik hoorde dat Bo sollicitatiegesprekken had bij twee kinderdagverblijven, hoopte ik dat ze voor Het Lijsternest zou kiezen. Toch heb ik mijn mening pas gegeven nadat Bo haar keuze had gemaakt. Ik wilde dat ze haar gevoel volgde. Het werk is haar op het lijf geschreven, en Het Lijsternest is een hele mooie plek voor Bo."